เทศบาลตำบลโชคชัย

บาคาร่า Harvard Business School และ Graduate School of Design ดูห่างกันหลายไมล์ทั้งตามตัวอักษรและวัฒนธรรม John Macomber มุ่งมั่นที่จะเชื่อมความแตกแยกผ่านงานด้านความยั่งยืนของเมือง “นักลงทุนภาคเอกชนจะต้องใช้เงินทุนไม่เพียงแค่การพัฒนาอสังหาริมทรัพย์เท่านั้น แต่ยังต้องสนับสนุนระบบโครงสร้างพื้นฐานของเมืองด้วย” ในบทบาทที่หลากหลายของเขาในฐานะสมาชิกของคณะวิชา HBS ในหลักสูตรการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์และการศึกษาสำหรับผู้บริหารในมหาวิทยาลัยและในอินเดีย การมีส่วนร่วมอย่างจริงจังของเขากับ Real Estate Academic Initiative (REAI) ที่ GSD และการแต่งตั้งของเขาในการสอนของ GSD หลักสูตรที่จดทะเบียนร่วมกัน “เมืองที่ยั่งยืน: การทำให้เป็นเมือง โครงสร้างพื้นฐาน และการเงิน” Macomber มุ่งเน้นที่ความเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างการจัดหาเงินทุนด้านอสังหาริมทรัพย์และการออกแบบนวัตกรรมในสภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้น

เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้นอย่างยั่งยืนต่อสิ่งแวดล้อม การออกแบบที่มุ่งเน้นการเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ทรัพยากรธรรมชาติสูงสุด การวางแผนที่ส่งเสริมสุขภาพของประชาชน รูปแบบธุรกิจที่ดึงดูดเงินทุนให้เข้ามาสนับสนุน และนโยบายสาธารณะที่เอื้อให้เกิดการนำทั้งสามมาใช้เป็นองค์ประกอบที่สำคัญ สำหรับประชากรโลกที่กำลังเติบโตซึ่งกำลังอพยพไปยังศูนย์กลางเมืองของโลกมากขึ้นเรื่อยๆ การออกแบบเมืองให้น่าอยู่ซึ่งสามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิผลกับทรัพยากรธรรมชาติที่หายากนั้นเป็นสิ่งสำคัญ

ในการพูดคุยเกี่ยวกับอนาคตของสภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้นทั่วโลก Macomber อ้างถึงแนวโน้มหลักสี่ประการที่ขับเคลื่อนการพัฒนาโซลูชั่นที่เป็นนวัตกรรมใหม่:

ประการแรกคือการเติบโตของประชากรโลก ซึ่งคาดการณ์โดยองค์การสหประชาชาติว่าจะมีจำนวนถึงประมาณ 9 พันล้านคนภายในปี 2593 และการอพยพจำนวนมากจากชนบทและชุมชนเกษตรกรรมไปยังเมืองต่างๆ ทั่วโลก ประชากรในเมืองที่กำลังขยายตัวอย่างรวดเร็วนี้ ซึ่งคาดว่าจะสูงถึง 3 พันล้านคนในอีกสี่ทศวรรษข้างหน้า จะต้องมีที่อยู่อาศัย สถานที่ทำงาน และระบบขนส่ง

ประการที่สอง ทรัพยากรธรรมชาติที่จำเป็นต่อการรองรับประชากรที่เพิ่มขึ้นนี้ รวมทั้งน้ำจืดและที่ดินสำหรับผลิตอาหารนั้นหายากขึ้นทุกที เมื่อรวมความท้าทายในการสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงของประชากร รัฐบาลจากประเทศกำลังพัฒนาไปสู่ประเทศอุตสาหกรรมถูกจำกัดในด้านความสามารถและเจตจำนงทางการเมืองในการคิดค้นแนวทางแก้ไขเพื่อรองรับการขยายตัวของประชากรในเมือง

ประการสุดท้าย การรักษาเงินทุนเป็นสิ่งสำคัญยิ่งสำหรับนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ในการออกแบบและสร้างเมืองเพื่อตอบสนองความต้องการของประชากรในเมืองที่กำลังเติบโตนี้ นักลงทุนภาคเอกชนจะต้องใช้เงินทุนไม่เพียงแค่การพัฒนาอสังหาริมทรัพย์เท่านั้น แต่ยังต้องสนับสนุนระบบโครงสร้างพื้นฐานของเมืองด้วย

ในภูมิทัศน์ที่ท้าทายนี้ Macomber เชื่อว่า Harvard มีโอกาสพิเศษในการกำหนดภูมิทัศน์เมืองทั่วโลกที่ยั่งยืน

ทั้งในด้านสิ่งแวดล้อมและสังคม เมืองต่างๆ ของโลกนำเสนอหนึ่งในโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับการจัดการกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลกโดยตรง ด้วยจำนวนประชากรครึ่งหนึ่งของโลกที่อาศัยอยู่ในเขตเมืองและมีส่วนในการปล่อยคาร์บอนมากถึง 70 เปอร์เซ็นต์ของทั่วโลก การปรับโครงสร้างสภาพแวดล้อมในเมืองจึงส่งผลดีอย่างมากต่อสภาพอากาศโลก

ภายในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่ค่อนข้างจำกัด “ปัจจัยนำเข้า” ของเมือง ได้แก่ น้ำ โครงสร้างพื้นฐานด้านการขนส่ง พลังงานและอากาศที่ระบายอากาศได้ และ “ผลลัพธ์” ของขยะ มลพิษทางอากาศและน้ำสามารถวางแผนและจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืนกว่าแบบกระจัดกระจาย ประชากร.

นายกเทศมนตรีของเมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลกต่างเห็นด้วยกับไมเคิล บลูมเบิร์ก นายกเทศมนตรีนครนิวยอร์ก ซึ่งเป็นผู้นำพันธมิตรระดับโลกในการสร้างศูนย์กลางเมืองที่ใช้พลังงานและน้ำอย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด สร้างและปรับปรุงอาคารให้น่าอยู่มากขึ้นและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน ระบบขนส่งมวลชนที่ปล่อยคาร์บอน แม้ว่านายกเทศมนตรีมักมีอิสระทางกฎหมายมากกว่าในการกำหนดระเบียบข้อบังคับด้านการใช้พลังงานและอาคารในท้องถิ่น การมีส่วนร่วมของภาคเอกชนมีความสำคัญอย่างยิ่ง ทั้งในการให้ทุนแก่โครงการริเริ่มเพื่อความยั่งยืนของเมืองและเพื่อสร้างพื้นที่ที่มีประสิทธิภาพสูงและน่าอยู่

“ความท้าทายของการพัฒนาปรับปรุงเมืองทั่วโลกเป็นโอกาสที่ดีสำหรับการทำงานร่วมกันระหว่างสาขาการออกแบบ การเงิน สาธารณสุข และนโยบายของรัฐบาล” แม้ว่าเทคโนโลยีพลังงานหมุนเวียนสามารถลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้ แต่การออกแบบและวิศวกรรมที่ซับซ้อนซึ่งลดการใช้พลังงานโดยเพิ่มแสงธรรมชาติสูงสุด และลดความจำเป็นในการให้บริการเครื่องทำความร้อนและเครื่องปรับอากาศนั้นมีประสิทธิภาพมากกว่ามาก การออกแบบอาคารที่รวมปัจจัยของแสงแดดและลม และระบบขนส่งมวลชนที่ออกแบบอย่างชาญฉลาด สามารถเพิ่มผลตอบแทนจากการลงทุนได้สูงสุดโดยการใช้ทรัพยากรธรรมชาติให้เกิดประโยชน์สูงสุด สำหรับเมืองที่มีเงินสดติดขัด ภาคเอกชนสามารถเติมเต็มช่องว่างในการจัดหาเงินทุนที่สำคัญและการออกแบบโครงสร้าง ซึ่งรวมถึงที่อยู่อาศัยสาธารณะและพื้นที่ในเขตเทศบาล ซึ่งทั้งน่าสนใจสำหรับธุรกิจและผู้อยู่อาศัย และมีค่าใช้จ่ายน้อยกว่าสำหรับเมืองที่ต้องบำรุงรักษาในระยะยาว

Macomber ให้คำมั่นสัญญาที่จะรวมสาขาการเงินและการออกแบบไปสู่การปฏิบัติผ่านการวิจัยและกรณีศึกษาของ HBS รวมถึงการสำรวจทางเลือกในการพัฒนาขื้นใหม่สำหรับสลัมดาราวีในมุมไบที่แผ่กิ่งก้านสาขา ซึ่งเป็นฉากที่น่าอับอายสำหรับภาพยนตร์เรื่องSlumdog Millionaire ในเมืองมุมไบ โครงการ Dharavi Redevelopment Project (DRP) ของภาครัฐและเอกชนมูลค่า 3 พันล้านดอลลาร์เสนอที่อยู่อาศัยและบริการฟรีสำหรับผู้อาศัยที่อาศัยอยู่มานานของ Dharavi เพื่อย้ายจากที่อยู่อาศัยเฉพาะกิจ เพื่อเป็นเงินทุนสำหรับการย้ายถิ่นฐาน DRP จะพัฒนาที่ดินที่เคยอยู่อาศัยก่อนหน้านี้ด้วยอสังหาริมทรัพย์เพื่อการพาณิชย์และที่อยู่อาศัย ซึ่งถือว่าเป็นที่ต้องการและมีมูลค่าสูงเนื่องจากอยู่ใกล้กับใจกลางเมืองมุมไบ

แม้ว่าโครงการจะนำเสนอความท้าทายทางการเงิน วัฒนธรรม กฎหมาย และสังคมมากมาย กรณีนี้ยังสำรวจโอกาสที่ตัดกันหลายประการซึ่งมีอยู่ในการพัฒนาขื้นใหม่ของเมืองในระดับนี้ นอกเหนือจากความสนใจด้านการเงินและการออกแบบชุมชนเมืองแล้ว โครงการ DRP ยังเน้นถึงผลกระทบด้านมนุษยธรรมและสิ่งแวดล้อมหลายประการของการเปลี่ยนแปลงเมืองขนาดใหญ่

ในขณะที่จัดการกับผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมของการใช้น้ำและที่ดิน ของเสียและมลพิษ การพัฒนาขื้นใหม่นี้ให้คำมั่นสัญญาว่าจะปรับปรุงด้านสุขภาพและสวัสดิการสังคมอย่างใหญ่หลวงด้วยการจัดหาสุขอนามัย น้ำดื่มที่ปลอดภัย และบริการขั้นพื้นฐานแก่ผู้อยู่อาศัยของ Dharavi การตระหนักถึงประโยชน์เหล่านี้จะขึ้นอยู่กับการออกแบบชั้นหนึ่งซึ่งเพิ่มประสิทธิภาพด้านพลังงานและทรัพยากรให้สูงสุด แต่นั่นยังทำให้โครงการขนาดกะทัดรัดในแนวตั้งเป็นที่ต้องการและน่าอยู่สำหรับผู้คนมากกว่าหนึ่งล้านคน